Warto zainteresować się temat jakości części ze względu na duże nasycenie rynku częściami nieoryginalnymi tzw. zamiennikami. Producent jasno określa specyfikę konstrukcyjną danego podzespołu, która powinna być spełniona przez każdego producenta oferującego części nieoryginalne.
Jako przykład weźmy sworznie kulowe i stabilizatory. Powinny one przechodzić testy wytrzymałości na rozciąganie i zginanie, zrywanie połączeń ruchomych, płynności pracy między sobą oraz zgodności wymiarowej. Producent, który trzyma się sztywno norm konstrukcyjnych, stosuje nowoczesną technologię oraz poddaje wyprodukowane części dokładnej kontroli technicznej, może konkurować z producentem. Testowane powinny być wszystkie wyprodukowane podzespoły. Testować należy wszystkie odkuwki i odlewy za pomocą badania ultradźwiękowego na obecność pęknięć.
Przy produkcji zamienników należy kontrolować skład chemiczny oraz właściwości mechaniczne stosowanych materiałów. Warto również wprowadzić system pomiaru, który sprawdzi kompatybilność geometryczną produkowanej części aby mogła ona konkurować z oryginalnym podzespołem.
W trakcie produkcji przeprowadzane są testy materiałowe, wymiarowe, testy na obecność pęknięć i odporność na korozję.
Aby daną część można było wypuścić do sprzedaży, każda musi przejść rygorystyczny proces weryfikacji PPV i akceptacji PPAP. PPV to potwierdzenie, że część wyprodukowana będzie działała w taki sam sposób jak część prototypowa (oryginalnego producenta). PPAP potwierdza spełnienie wymagań określonych dla próbek inżynieryjnych.
Przykładowo przeprowadzane testy dla przegubów kulowych układu kierowniczego oraz zawieszenia celują w badania wytrzymałości, które mają krytyczne znaczenie dla bezpieczeństwa jazdy.
Bardzo specyficznym testem dla przegubów kulowych jest test wyrwania. Mierzona jest siła jaką trzeba osiągnąć aby możliwe było wyrwanie sworznia kulistego z jego gniazda. Bez znaczenia czy jest to zwrotnica czy wahacz. Jeżeli siła ta będzie niższa niż zakłada producent dla danej części to może oznaczać iż przegub ulegnie awarii w trakcie jazdy. Dopuszczalny błąd musi być jak najmniejszy i w zasadzie nie powinien przekraczać jednego procenta (tolerancja 1%). To samo dotyczy próby rozłączenia obu współpracujących części przegubu kulowego (kulistej i wklęsłej).
Powyższe testy wykonuje się w szczególności dla wahaczy, stabilizatorów, przegubów kulowych, drążków kierowniczych i elementów metalowo-gumowych zawieszenia.