EURO-NCAP czyli (z ang. European New Car Assessmen Programme) Europejski Program Oceniania Nowych Samochodów. Jest to wspólny program Międzynarodowej Federacji Automobilowej FIA i władz Unii Europejskiej. Data jego powstania to rok 1996 a od roku 1997 przeprowadza regularne badania.
Jest finansowany głównie przez Unię Europejską oraz podmioty dodatkowe czyli automobilkluby i stowarzyszenia konsumenckie. Założenia EURO-NCAP są zbieżne z organizacjami, które zajmują się badaniem przyczyn i statystyk wypadków drogowych. Dlatego inicjatywa została poparta przez rządy krajów Unii Europejskiej. Dodatkowo EURO-NCAP nawiązał współpracę z amerykańskim programem bezpieczeństwa drogowego NHTSA oraz japońskim odpowiednikiem OSA zapoczątkowując proces ujednolicenia badań i ogólnego pojmowania bezpieczeństwa. Bez tego porozumienia auta badane przez wspomniane organizacje uzyskiwały skrajnie różne wyniki.
EURO-NCAP jest odpowiedzialne za przeprowadzanie crash-testów na losowo wybranych samochodach oraz w myśl ścisłe ustalonych zasad. Takie auta skupowane są anonimowo u dilera badanej marki i za każdym razem wybiera się modele z najuboższym wyposażeniem. Po przeprowadzeniu testu zderzeniowego, producent otrzymuje wyniki, z którymi może się zapoznać oraz wystąpić o ponowne przeprowadzenie testu na poprawionym modelu. Technicy EURO-NCAP przedstawiają raport zawierający wyszczególnienie usterek projektowych. Za powtórne przeprowadzenie testu producent płaci z własnej kieszeni a sam raport z crash-testów jest publikowany dwa lub trzy razy w roku.